Η ταινία είναι μοναδική από πολλές απόψεις. Ο διάλογος είναι συγκρίσιμος με το Κοινωνικό Δίκτυο στην πολυπλοκότητα και την απόδοση, η υποκριτική ήταν εξαιρετική (δεν άξιζε Όσκαρ αλλά έκανε τη δουλειά πολύ καλά), Μουσική / Ήχος ήταν πολύ ευχάριστα και μοναδικά, η σκηνοθεσία ήταν υπέροχη, αλλά το μοντάζ ήταν το καλύτερο και σίγουρα έπρεπε να προταθεί για Όσκαρ. Μεγάλα ονόματα οι δύο...
Το "Μια Ενοχλητική Αλήθεια" του Davis Guggenheim του 2006 ήταν μια αποτελεσματική άσκηση ευαισθητοποίησης, εστιάζοντας στις "διαφάνειες" του Αλ Γκορ, όπως τις ονομάζει, στην πραγματικότητα της κλιματικής αλλαγής. Έντεκα χρόνια μετά, η συνέχεια εντείνει την κρίση: είναι περιττό να πούμε ότι καθώς το χρονοδιάγραμμα του ντοκιμαντέρ προσεγγίζει το παρόν, το φάσμα του Trump αναδύεται...
Η Δύναμη της Πίστης (2019)
ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΤΑΙΝΙΑ ΜΕ ΒΑΘΥ ΝΟΗΜΑ. Μακαρι αυτη η ταινια να επιρεασει τους ανθρωπους πραγματικα και να αποδεκτουν τον θεο στην ζωη τους γιατι πραγματικα μπορει να κανει θαυματα οπως σε αυτο το παιδει αρκει να εχουμε επιμονη και πιστη σε αυτον και να ακουμπαμε πανω του οτι προβλημα εχουν. Μπραβο στους δημιουργους της και ευχομαι να αγγιξει καρδιες για πραγματικα αξιζει.