Προφανώς ο τίτλος παραπέμπει στο γνωστό σύνδρομο της Στοκχόλμης όπου τα θύματα απαγωγών αναπτύσσουν κάποια συμπάθεια προς τους απαγωγείς τους. Δεν μπορώ να πω ότι η ταινία ήταν κακή αλλά είχε κάποια λογικά κενά και κυρίως το ερώτημα πως δεν βρήκε κάποιο τρόπο η Τερέζα πάλμερ να διαφύγει από το σπίτι στο οποίο ήταν περιορισμένη, καθώς και το όχι τόσο ξεκάθαρο τέλος του απαγωγέα....
Μου άρεσε η ταινία και πιστεύω ότι πρέπει να της δώσετε μια ευκαιρία. Περιέχει και στοιχεία ανθρωπιάς και ηθικής και όχι μόνο φόβο. Ο Τζέισον Πάτρικ είναι αξιοπρεπής στο ρόλο του και δείχνει τη διάθεση και τη προσπάθεια ενός ανθρώπου για να σώσει κάποιους άλλους. Ναι, μερικές από τις σκηνές είναι επαναλαμβανόμενες, αλλά σε αυτήν την περίπτωση είναι ακριβώς αυτό που θα συνέβαινε...
Ταρ (2022)
Στο πρώτο λεπτό αυτής της ταινίας, η Κέιτ Μπλάνσετ δείχνει πόσο εξαιρετική ηθοποιός είναι. Ο χαρακτήρας της, ο πρωταγωνιστής μαέστρος Lydia Tár, περιμένει να ανέβει στη σκηνή. Δεν υπάρχει διάλογος, μόνο γλώσσα του σώματος. Αλλά ακόμα και χωρίς λόγια, η Μπλάνσετ δείχνει τι σκέφτεται και τι αισθάνεται η Ταρ. Η αξιοσημείωτη ερμηνεία της Μπλάνσετ είναι ένα μεγάλο μέρος αυτού που κάνει...