Δεν κατάλαβα τι ήθελε να πει ο σκηνοθέτης με αυτήν την ταινία, γιατί τίποτα δεν φτάνει στο τέλος του. Το θέμα και η ιδέα είναι καλά, ωστόσο δεν μου άρεσε ο τρόπος με τον οποίο η ιστορία αναπτύσσεται: οι χαρακτήρες δεν είναι καλά οριοθετημένοι και τα συμπεράσματα ασαφή. Η σχέση της Emma Thompson και του αγοριού που πάσχει από λευχαιμία είναι κι αυτή ασαφής, όπως φαίνεται να είναι...
Οι άνθρωποι είναι περίπλοκοι και ο συγγραφέας δεν αποφεύγει να εξετάσει τις αντιφατικές αντιλήψεις της ανθρώπινης φύσης και τις εύθραυστες συνδέσεις που δημιουργούν οι άνθρωποι μεταξύ τους. Για παράδειγμα η ψυχωτική της υπόθεσης τυχαίνει επίσης να είναι γοητευτική και γενναιόδωρη, γνωρίζει πώς να είναι κοινωνική αλλά τυχαίνει επίσης να είναι ψυχρή και μάλλον αδίστακτη. Η νεαρή γυναίκα...
Δεσποσύνη (2024)
Και πάλι μια ταινία new wave girl power, όπου οι αρσενικοί χαρακτήρες είναι άχρηστοι, (ο κακός βασιλιάς έχει μια μόνο σοβαρή ατάκα), αλλά ο κύριος χαρακτήρας -η πρωταγωνίστρια δηλαδή - είναι έξυπνος, δυνατός και επιδέξιος χωρίς καμία εξήγηση πως και η μόνη αμαρτία του κύριου κακού χαρακτήρα - πάλι στη πρωταγωνίστρια αναφέρομαι - είναι ότι θέλει να προστατεύσει την οικογένειά...