Ο Μάκης Παπαδημητρίου είναι πολύ καλός εδώ και ομολογουμένως του πάει ο ρόλος (και φυσιογνωμικά) αυτός. Άλλωστε, αυτός κρατά την ταινία μόνος του στα χέρια του, οι υπόλοιποι είναι απλά κομπάρσοι. Η ιστορία είναι πολύ ενδιαφέρουσα, όσο και το τέλος (πράγμα σπάνιο, αλλά ποιός δεν θα θελε να μάθει τι απέγιναν οι δύο πρωταγωνιστές) αλλά υπάρχουν υπερβολές. Υπάρχει πολύ γυμνό (άχρηστο)...
Η ταινία ξεκινά καλά, με ένα θέμα όχι πρωτότυπο, αλλά ίσως το πρώτο στον ευρύτερο ελληνικό κινηματογράφο. Η ιστορία συνηθισμένη (όπως στο Επίθεση στη Γουόλ Στριτ) με μια κατάσταση ομηρίας και τέλος μάλλον προβλέψιμο και ατυχές. Η ατμόσφαιρα είναι καλή και οι προσδοκίες του τηλεθεατή είναι πολλές, αλλά κρατάν λίγο. Η εμφάνιση της αστυνομίας σηματοδοτεί για μένα το ουσιαστικό τέλος...
Ξαφνική Απειλή (1995)
Εντάξει, ας είμαστε ειλικρινείς, δεν είναι υλικό για Oscar. Είναι μια συνηθισμένη ταινία ομηρίας παρόμοια με τη σειρά Die Hard. Υπάρχουν μερικές αρκετά αξιοπρεπείς σκηνές δράσης και μερικές που απλά δεν έχουν νόημα και, αφού τις δείτε, θα μείνετε κάπως μπερδεμένοι. Παρόλα αυτά, είναι μια καλή ταινία. Το καλύτερο μέρος της είναι απροσδόκητα ο κακός. Ο Powers Boothe παίζει τον επικεφαλής...