Είδα αυτήν την ταινία το '97 στο θέατρο. Παιζόταν μόλις μια εβδομάδα μετά τον Τιτανικό του Κάμερον. Θυμάμαι τα πλήθη που έτρεχαν να δουν τον Τιτανικό και μία σχεδόν άδεια αίθουσα όταν έπαιζε αυτή η ταινία. Αφού την είδα, σκέφτηκα πόσο ανισόρροπη είναι αυτή η δημιουργική πρωτοτυπία έναντι των μεγάλων blockbusters. Αργότερα κατάλαβα ότι τα blockbusters είναι για τις μάζες και ενδιαφέρουσες...
Η ταινία ξεκίνα καλά και διαβάζοντας την περίληψη σκέφτομαι πως το ιδιαίτερο σενάριο θα κάνει τις επόμενες δύο ώρες ενδιαφέρουσες. Πράγματι η πρώτη μισή ώρα κυλά ευχάριστα αναδεικνύοντας το background της πρωταγωνίστριας. Μέχρι τη στιγμή που η Τζορτζ αποφασίζει να φύγει από το σπίτι της και να κάνει αυτό το ταξίδι, ένα ταξίδι στο οποίο προκύπτουν σουρεαλιστικές καταστάσεις και η...
Το Γεράκι του Φυστικοβούτυρου (2019)
Ένα πρωτότυπο όνομα ταινίας, ένα ενδιαφέρον καστ ηθοποιών, και μια χημεία μεταξύ των τελευταίων, που δημιουργούν μια πραγματικά αξιόλογη προσπάθεια... Στα υπέρ της ταινίας η έμμετρη χρήση συναισθηματισμων. Ταινία κοινωνική, συνάμα κωμική, δρόμου, μα κυρίως υλικό για κοινωνικό προβληματισμό... Όλα τα χαρισματικα παιδιά, είναι παιδιά που έχουν δικαίωμα στο όνειρο... Μέσα από την προσοχή...