Ο συγγραφέας-σκηνοθέτης Σαντιάγκο Μίτερ συνεχίζει να επιδεικνύει έντονο ενδιαφέρον για την πολιτική, μετά το εντυπωσιακό πρώτο του δημιούργημα, The Student, για τις φοιτητικές εκλογές στο Μπουένος Άιρες και το Paulina, για την πολιτική αφύπνιση μιας γυναίκας στην ύπαιθρο. Αλλά ο ατυχής χρόνος δεν είναι το μόνο προβληματικό θέμα με την ταινία, η οποία δεν καταφέρνει ποτέ να διατυπώσει...
Ο Τζον Κραζίνσκι ως πρωταγωνιστής δεν θα έπρεπε να παίζει σε τέτοιου είδους ταινίες. Φαίνεται πιο μαλθακός, πιο baby face, δε κολλάει πουθενά με τους υπόλοιπους σκληροτράχηλους στρατιώτες, κάποια ρομαντική κωμωδία θα του ταίριαζε καλύτερα. Αν κάτι αξίζει σε αυτή τη ταινία, είναι οι μάχες μεταξύ των αμερικανών και των ισλαμιστών, οι οποίες είναι πολύ αληθοφανείς και καλά δοσμένες...
Καπερναούμ (2018)
Στην αρχή, δεν ήθελα να σχολιάσω την ταινία, απλά να της δώσω την υψηλότερη βαθμολογία γιατί δεν πιστεύω ότι είμαι άξια να την κρίνω. Και όμως, εδώ είμαι, να γράφω αυτό, όχι επειδή έχω γίνει πιο άξια, αλλά επειδή οι άνθρωποι πρέπει να το παρακολουθήσουν. Το Καπερναούμ αγγίζει βαθιά τη καρδιά σας και σας κάνει να πονάτε. Είναι επώδυνο, και όχι με συνηθισμένο τρόπο. Είδα την ταινία...