Η δεύτερη σημαντικότερη συνεισφορά του Μεξικού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών του 2012 είναι μια ασυνήθιστα καλή δήλωση του Μεξικού κατά του εκφοβισμού με έναν πειραματικό τρόπο, σε σκηνοθεσία του Michel Franco. Μπορεί να υποστηρίξετε ότι οι καταστάσεις που εξελίσονται εδώ φτάνουν στο άκρο αλλά ο κινηματογράφος έχει την ικανότητα να χρησιμοποιεί αυτό το μαγικό εργαλείο μόνο...
Αρκετά καλή ταινία. Δεν την είχα δει, γιατί είχα επηρεαστεί από τις αρνητικές κριτικές. Διάβασα εδώ όμως τα σχόλια των αναγνωστών κι αποφάσισα να τη δω. Τελικά το κοινό έχει δίκιο κι όχι οι κριτικοί (αν και υπήρξαν και κάποιοι που έγραψαν συμπαθητικές κριτικές). Συνοψίζω: Βλέπεται όντως αυτόνομα κι έχει αινιγματικό-σκοτεινό τέλος (η απόλυτη ανατροπή).
Αμερικάνικο Όνειρο (2018)
Χαίρομαι που βλέπω ότι ένα θέμα όπως η μετανάστευση, σε μια εποχή όπου αυτή η ασθένεια εξαπλώνεται πολύ γρήγορα, συζητείται τόσο ειλικρινά στην οθόνη. Και όταν λέω ειλικρινά... υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να προσέξετε, ατάκες, χαρακτήρες ή στιγμές. Παρακολουθούμε την ιστορία της Μάρα, μιας Ρουμάνας μετανάστης που προσπαθεί να προσφέρει στο παιδί της την καλύτερη δυνατή ζωή,...