Η Ληστεία της Στοκχόλμης είχε τη δυνατότητα να είναι μια σοβαρή, ιστορική ταινία, αλλά για κάποιο λόγο την έκαναν μια γελοία κωμωδία. Ο Ethan Hawke είναι ένας από τους αγαπημένους μου ηθοποιούς, αλλά αυτή είναι μια από τις πιο αδύναμες ερμηνείες του που μπορώ να θυμηθώ. Δεν τον κατηγορώ ιδιαίτερα (εκτός από την ανάληψη του ρόλου) γιατί ο χαρακτήρας του ήταν ένα κακό αστείο. Γιατί...
Μια πολύ καλή ταινία,ταινία που σε κρατάει σε αγωνία δείχνει την διαφθορά της εξουσίας, καθώς επίσης ότι όταν ο άνθρωπος έχει εξουσία δεν μπορεί να καταλάβει τον άλλον που δεν έχει τα απαραιτητα. Ο πατέρας με εξέπληξε με την ηρεμία και την πραότητα που δέχεται το κάθε χτύπημα από την πρόνοια. Επίσης θέλει να μας δείξει την ανελγησια της κάθε εξουσίας στα προβλήματα του λαού της....
Μετά (2019)
Παρά τη προβλέψιμη ιστορία και τον κλισέ ρομαντισμό, μετά από ώρα και σε μεγάλο βαθμό χάρη στην εμφάνιση του νεαρού αστεριού της Josephine Langford, η ταινία θα σταθεί όρθια. Καθώς η Tessa, η Langford δηλαδή, εμφανίζεται σχεδόν σε κάθε σκηνή και με την κάμερα να βρίσκεται συνεχώς στο πρόσωπό της, μεταδίδει ένα ειλικρινές μείγμα αυτοσυγκράτησης και πείνας για νέες εμπειρίες, εμπιστοσύνης...