Μέλονι Ντιάζ - Ταινίες
Ποιος θα πίστευε ότι οι σκηνές δύο ελαφιών, που κινούνται αργά μέσα από ένα χιονισμένο δάσος, θα μπορούσαν να είναι τόσο σημαντικές; Εκτός από τα όμορφα πλάνα της φύσης, υπάρχει ένα ιδιαίτερο νόημα σε αυτές, όταν αποδεικνύεται ότι και οι δύο πρωταγωνιστές ονειρεύονται οτι είναι ελάφια. Αυτή είναι η μαγεία του κινηματογράφου: να δίνει στις εικόνες ένα βαθύτερο συναισθηματικό νόημα...
Και να φανταστείτε οτι νόμιζα πως το remake του 2006 ήταν κακό... Αυτό εδώ το κάνει να μοιάζει με σούπερ ταινία! Σοβαρά παιδιά, αυτή η ταινία δεν είχε ποιοτική πλοκή, σενάριο ή σκηνοθεσία. Οι χαρακτήρες ήταν εξαιρετικά κακοί και αχώνευτοι και δεν είχαν βάθος. Οι σκηνές τρόμου ήταν κλισέ και καθόλου πρωτότυποι. Είναι εντελώς αντίθετο από το κλασικό που λατρέψαμε το 1974. Το πρωτότυπο...
Ο Στρίγγλος που Έγινε Αρνάκι (1968)
Εδώ μιλάμε για μία κλασσική κωμωδία του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου που όσες φορές και να τη δεις, πάντα είναι το ίδιο ευχάριστη και διασκεδαστική όπως την πρώτη φορά! Αξέχαστες ερμηνείες, αξέχαστες ατάκες, αξέχαστο το σπίτι του κυρίου Πετροχείλου και αξέχαστη η μουσική του Γιώργου Κατσαρού. Είναι τόσο κρίμα να βλέπουμε τέτοιες αξιόλογες ταινίες που γυρίστηκαν 50 χρόνια...