Ήταν κάπως περίεργο να βλέπω τον Τομ Χανκς σε αυτή την ταινία. Νομίζω ότι η θετική του εικόνα τον δυσκολεύει να τον δούμε ως ψυχρό δολοφόνο. Ο χαρακτήρας του Χανκς έχει την ιδιότητα ενός είδους νονού που κρατά την οικογένεια ενωμένη. Πέρα από αυτό, είναι περισσότερο μια ταινία για μια τάση που υπάρχει πάρα πολύ στην κουλτούρα μας, αυτή των ισχυρών που καταβάλλουν κάθε μέσο για...
Το «Ποταμόπλοιο» δεν είναι ένα συμβατικό ντοκιμαντέρ. Η ιστορά μας γλιτώνει από τους ψυχρούς τοίχους των ψυχιατρείων και τις ομιλίες των θεραπευτών, όχι ότι δεν έχουν ενδιαφέρον, αλλά προέρχονται απαραίτητα από ανθρώπους που «ξέρουν καλύτερα». Αντίθετα, ο Philibert επιμένει να κρατάμε το ανθρώπινο επίπεδο, παρουσιάζοντάς μας αληθινούς ανθρώπους, Αυτή η μαγεία οφείλεται στο μέρος...
Δεν Έχω Ξεχάσει το Περσινό Καλοκαίρι (1998)
Γιατί κάθε φορά που υπάρχει μια νέα επιτυχημένη ταινία, θα πρέπει μετά από λίγο να κάνουν μια συνέχεια της; Το "Δεν έχω ξεχάσει το περσινό καλοκαίρι" επαναλαμβάνει σχεδόν τα πάντα από το πρωτότυπο, συν/πληνκάποια μέλη του καστ. Ελπίζω απλώς να μην κάνουν άλλη μια ταινία του στυλ "Ξέρω τι έκανες". Όχι μόνο δεν υπάρχει τίποτα που μπορούν να προσθέσουν στην ιδέα, αλλά και ο τίτλος...