Μόλις τέλειωσε η ταινία, αποφάσισα να της δώσω μια φρικτή κριτική. Ήταν βλακώδης, σχεδόν απαράδεκτη. Οι ατάκες ήταν τόσο αδιάφορες, η ηθοποιία φρικτή ... Λατρεύω τον Όουεν Γουίλσον και τον Βινς Βον , αλλά αυτό ήταν απλώς οδυνηρό να το παρακολουθήσω. Η πλοκή ήταν γελοία προβλέψιμη. Δεν υπήρχε σχεδόν καμία «σύγκρουση» ή ανατροπή. Κακή παραγωγή ... πολλά μεγάλα ονόματα στην ταινία...
Αν μπορούσα να βάλω περισσότερο από 5 θα το έκανα. Το παρακολούθησα για πρώτη φορά απόψε και κατέληξα οτι πρόκειται για ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ. Κρίμα που έχασε το Όσκαρ. Για ένα αριστούργημα 96 λεπτών που σε αφήνει άφωνο, πιθανόν θα κλαίτε στα 80 από αυτά. Δείτε κάτι τέτοιο και μετά σκεφτείτε για το αν πρέπει να παραπονιέστε για το πόσο κακή είναι η ζωή. Τίποτα δεν συγκρίνεται...
Ποιά Νομίζεις οτι Είμαι (2019)
Είναι κρίμα να βλέπουμε ταινίες να έχουν ως κύριο άξονα τα social media, σαν να μας είναι κάτι μακρινό η απρόσιτο ή σαν να είναι ο μόνος τρόπος για να φτάσει το σενάριο τη πλοκή εκεί που θέλει. Η ταινία είχε τις προδιαγραφές, την ατμόσφαιρα, τους ηθοποιούς, τους διαλόγους και τη μουσική για να μας δώσει κάτι ξεχωριστό. Και πράγματι τα πρώτα 20 λεπτά έδιναν την αίσθηση ότι θα δούμε...