Πρέπει να ομολογήσω ότι μου αρέσουν οι ταινίες χορού. Με τόσα προβλήματα που συμβαίνουν στον κόσμο, είναι τόσο ευχάριστο να βλέπεις ανθρώπους τόσο ερωτευμένους με αυτό που κάνουν. Η σκηνή στο γαλλικό κλαμπ με το ρινγκ του μποξ ήταν το αποκορύφωμα της ταινίας για μένα. Ο συνδυασμός χιπ-χοπ, λάτιν χορού και κινήσεων MMA κόβει την ανάσα. Η Sofia B ανεβάζει πραγματικά τους καρδιακούς...
Για μενα η ταινια υπηρξε ποιητικη ονειρικη με υπεροχες εικονες απο θαλασσα και μεσα σε αυτη τη αμμουδια η πρωταγωνηστρια να περπατα ψαχνωντας για κοχυλια η την αλλαγη της ζωης της . Οι ανθρωποι της εποχης το επαρχιακο περιβαλον του χωριου η πληξη ενος γαμου και ο ερχομος του ερωτα μεσα σε γαλαζιο τουλι που στη συνεχεια βλεπουμε να φευγουν τα χρωμματα και να ερχεται η πραγματικοτητα...
Μόλις Χώρισα (2008)
Δυστυχώς η ταινία αυτή δε σώζεται με τίποτα! Δε λέω, έχει μεγάλα ονόματα. Από την άλλη, τα "μεγάλα" ονόματα που υπάρχουν στην Ελλάδα είναι τόσο πολλά... Η ιστορία; Πιο καθημερινή κι από τη δική σας! Οι χαρακτήρες; Αν εξαιρέσουμε τους δύο πρωταγωνιστές, κανείς από τους υπόλοιπους δεν βοηθάει λόγω υπερβολής. Το χιούμορ; Αφήστε καλύτερα... Με λίγα λόγια, αδιάφορη προς κακή. Την ίδια...