Το Sense8, από μόνο του, είναι ακριβώς αυτό που θα περίμενε κανείς από τα έργα του Wachowskis όπως το Matrix ή το Cloud Atlas: μια φιλοσοφική ματιά στο πώς συνδέονται τα ανθρώπινα όντα και τι συνεπάγονται οι ανθρώπινες συνδέσεις. Στην περίπτωση του Sense8, αυτές οι συνδέσεις είναι τηλεπαθητικής φύσης, με οκτώ άτομα από όλο τον κόσμο να μπορούν να αισθάνονται και να βιώνουν τη ζωή...
Κανονικά δεν βλέπω κανένα τρέιλερ πριν δω κάποια ταινία, οπότε έτσι μπορώ να έχω ανοιχτό μυαλό για το τι πρόκειται να δω. Η ταινία με εξέπληξε ευχάριστα και παρόλο που δεν θα κερδίσει κανένα Όσκαρ, θεωρώ οτι η ηθοποιία ήταν καλή, με κάποια πρόσωπα που θα αναγνωρίσετε. Μπορεί να μην έχει μεγάλη απήχηση εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου, ωστόσο είναι μια καλή (βασισμένη στην πραγματικότητα)...
Ο Πλανήτης Των Πιθήκων (2001)
Δεν τα κατάφερε ο Τιμ Μπάρτον σ αυτή την επανέκδοση της πρωτότυπης ταινίας του '60 καθώς υστερεί και από την original αλλά και κατά πολύ από τις μεταγενέστερες όπως Η Εξέγερση και Η Αυγή. Το σενάριο μοιάζει λίγο αδέξιο και η σκηνοθεσία φτωχή ακόμα κι αν λάβουμε υπόψη το γεγονός οτι γυρίστηκε 18 χρόνια πριν. Το ίδιο ισχύει και για τον Μαρκ Γουόλμπεργκ που στα νιάτα του δε "γεμίζει"...