Από τις πιο βαρετές και χωρίς νόημα ταινίες με θέμα τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο που έχω δει μαζί με τον Κώδικα των Ναβάχο και το Κάποτε Ήμασταν Στρατιώτες. Όπως αναφέρθηκε και σε προηγούμενο σχόλιο η βασική μάχη εξελίχθηκε σε ένα μικρό κομμάτι γης και τα ανοιχτά πλάνα σε όλη την ταινία ήταν ελάχιστα. Αυτό είναι ένα σοβαρό μειονέκτημα καθώς ποτέ δεν είχαμε τη μεγάλη εικόνα της μάχης....
Πρόχειρο δουλειά ανύπαρκτο σενάριο μάχες σώμα μας σώμα δίχως λόγο, το ιερό ξίφος ένα αποκριάτικο από τα jumbo, που ο ήρωας το παρατούσε όπου να ναι, λάθη στοιχειώδη! Πχ εκεί που τρέχει ο ήρωας με το ιερό ξίφος, (χαλιά σκηνή σαν να τον σήκωσαν από τα τσίπουρα για τη σκηνή!) Και έχει στο δεξί το ξίφος, αλλάζει η κάμερα και το έχει στο αριστερό! Μετά πάλι δεξί.. πολύ αχρειαστο φλας...
Ημέρα Ανεξαρτησίας (1996)
Είναι σίγουρα μια ενδιαφέρουσα ταινία. Νομίζω ότι αυτή είναι μια καλή πρώτη κριτική για να ξεκινήσω, γιατί από την κινηματογραφική σκοπιά την βλέπω ως μια κλασική παλιά Β-movie ... Απόλαυσα την ταινία από την αρχή μέχρι το τέλος, ακόμη και με όλα τα κλισέ, την έντονη αμερικανική πινελιά (όλα περιστρέφονται γύρω από την 4η Ιουλίου, την Ημέρα Ανεξαρτησίας) και τον μερικές φορές γελοίο...