Εδώ μιλάμε για μία κλασσική κωμωδία του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου που όσες φορές και να τη δεις, πάντα είναι το ίδιο ευχάριστη και διασκεδαστική όπως την πρώτη φορά! Αξέχαστες ερμηνείες, αξέχαστες ατάκες, αξέχαστο το σπίτι του κυρίου Πετροχείλου και αξέχαστη η μουσική του Γιώργου Κατσαρού. Είναι τόσο κρίμα να βλέπουμε τέτοιες αξιόλογες ταινίες που γυρίστηκαν 50 χρόνια...
Μια "δύσκολη" ταινία για προχωρημένους σινεφίλ λόγω της ιδιαιτερότητάς και τη διαρκούς μελαγχολίας της. Ο Κλιφ Κέρτις (αγνώριστος) πρωταγωνιστεί σε έναν δύσκολο ρόλο, ενός ανθρώπου με πολλά προβλήματα (κυρίως ψυχικής υγείας) σε μια κοινωνία επίσης με πολλά προβλήματα. Τελικά καταφέρνει να ισορροπήσει, όταν αποφασίζει να διδάξει σκάκι σε φτωχά και βασανισμένα παιδιά με σκοπό να συμμετάσχουν...
Η Ετυμηγορία (1996)
Δεν είμαι σίγουρος γιατί δεν είδα αυτήν την ταινία όταν κυκλοφόρησε πριν 30 χρόνια, αλλά την παρακολούθησα για πρώτη φορά την περασμένη εβδομάδα και ενθουσιάστηκα. Το "Η Ετυμηγορία" όχι μόνο είναι πολύ καλογραμμένο, αλλά δείχνει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται ο ρατσισμός με έναν ενδιαφέροντα τρόπο στα μέρη που "άργησαν" να αποδεχτούν την ισότητα των μαύρων (δλδ στο Μισσισσιππή)...