Δεν χρειάζεται να αποκαλύψουμε τίποτα από τη πλοκή, αφού η όλη ιστορία είναι απολύτως προβλέψιμη από την αρχή μέχρι το τέλος. Αλλά ο τρόπος με τον οποίο είναι γεμάτη απίθανες καταστάσεις, σχεδόν προσβλητικά στερεότυπα και κλισέ και μια εντελώς ανέμπνευστη σκηνοθεσία, κάνουν την ταινία ανυπόφορη να την παρακολουθήσετε, εκτός αν μπορείτε να απολαύσετε ανόητες στιγμές και σκηνές....
Εδώ μιλάμε με άλλη βάση. Ναι ακούγεται πολυπαιγμένο, ναι το σενάριο είναι γνωστό, ναι η ελληνική κρίση είναι touching - ακόμα και ο τίτλος κάτι μας θυμίζει. Αλλά είναι ο Μάινας που θα σώσει την κατάσταση, σε έναν (ίσως παραπάνω) πολύπλοκο ρόλο που αφηγείται την απόγνωση και την αγωνία ενός τελειωμένου επιχειρηματία που παλεύει να σωθεί από όλες τις δυστυχίες που τον κυνηγάνε. Προσωπικά...
Ο Στρίγγλος που Έγινε Αρνάκι (1968)
Εδώ μιλάμε για μία κλασσική κωμωδία του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου που όσες φορές και να τη δεις, πάντα είναι το ίδιο ευχάριστη και διασκεδαστική όπως την πρώτη φορά! Αξέχαστες ερμηνείες, αξέχαστες ατάκες, αξέχαστο το σπίτι του κυρίου Πετροχείλου και αξέχαστη η μουσική του Γιώργου Κατσαρού. Είναι τόσο κρίμα να βλέπουμε τέτοιες αξιόλογες ταινίες που γυρίστηκαν 50 χρόνια...