Από τις πιο βαρετές και χωρίς νόημα ταινίες με θέμα τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο που έχω δει μαζί με τον Κώδικα των Ναβάχο και το Κάποτε Ήμασταν Στρατιώτες. Όπως αναφέρθηκε και σε προηγούμενο σχόλιο η βασική μάχη εξελίχθηκε σε ένα μικρό κομμάτι γης και τα ανοιχτά πλάνα σε όλη την ταινία ήταν ελάχιστα. Αυτό είναι ένα σοβαρό μειονέκτημα καθώς ποτέ δεν είχαμε τη μεγάλη εικόνα της μάχης....
ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΑΝ ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ,ΚΑΤΑΡΧΗΝ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΣΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ,ΝΑΙ ΜΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΤΡΙΜΜΈΝΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΠΩΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ,ΟΜΩΣ Ο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΔΙΝΕΙ ΜΙΑ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑΣ.ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ Η ΜΟΥΣΙΚΗ(ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ) ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΤΑΙΝΙΕΣ, Η ΕΙΚΟΝΑ!ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ...
Ο Άλλος Μου Εαυτός (2011)
Μετα δυσκολίας μπορώ να χαρακτηρίσω την ταινία οικογενειακή, αφού το σενάριο πείθει ηλικίες με μονοψήφιο νούμερο. Ούτε και ο προφανής συμβολισμός της κούκλας πείθει. Προφανώς στην Αμερική το μοτίβο δουλεύει, αφού πληρώθηκαν τόσα μεγάλα ονόματα για να συμμετέχουν. Θα την έβλεπα μόνο παραμονή Χριστουγέννων το μεσημέρι με τη μικρή μου κόρη στα πρόθυρα ύπνου. Τίποτα παραπάνω