Μια ταινία μπορεί να αφήσει αισθήματα με πολλούς τρόπους - χαρά, λύπη, έκπληξη ή οτιδήποτε άλλο - αλλά ο κοινός παρονομαστής των καλών είναι ότι όταν σβήνουν τα φώτα, νιώθεις ικανοποιημένος, οτι άξιζε το ταξίδι. Δεν ένιωσα όμως έτσι όταν τελείωσε η ταινία. Ναι, το νόημα το πιάσαμε: ένας ντετέκτιβ που ασχολείται με μια υπόθεση δολοφονίας μπορεί να αποκτήσει εμμονή. Είναι το βάρος...
Εδώ δεν υπάρχει μια πρωτότυπη ιδέα ούτε η ταινία παραμένει μακριά από τις συνηθισμένες ρομαντικές κωμωδίες και η πλοκή είναι κάπως προβλέψιμη. Αλλά παρόλο που έχει όλα τα συστατικά για ένα ακόμα συνηθισμένο ρομάντζο, είναι φρέσκο και διασκεδαστικό. Κυρίως λόγω του Radcliffe και της Kazan, των πρωτότυπων διαλόγων και αποφεύγοντας τη καθαρή. Επίσης, η ιστορία από μόνη της φαίνεται...
Η Κοινωνία του Χιονιού (2023)
Έχοντας δει πολύ παλιότερα και τις δύο ταινίες με την μοιραία πτήση στις Άνδεις που συγκλόνισε την ανθρωπότητα , αυτή ομολογώ είναι σε άλλο επίπεδο. Λεπτομερέστατη , απεικονίζοντας όσο πρέπει ανάγλυφα και περιγραφικά το δυστύχημα , μεταφέροντας στο 'πετσι' του θεατη την απελπισία αλλα και τον πόνο που κυριαρχούν με ενα τέμπο αφήγησης ''ζωντανό'' ... σε βάζει "μέσα της".... Αξί...