Από τις πολύ λίγες φορές που σε αστυνομικό θρίλερ, ο "κακός" δεν συλλαμβάνεται ή δεν σκοτώνεται ή τέλος πάντων δεν αποδίδεται δικαιοσύνη. Πρόκειται για την αληθινή ιστορία του κατά συρροή δολοφόνου Ζόντιακ που για μια δεκαετία απασχολούσε τις αρχές της Καλιφόρνιας τη δεκαετία του '70. Η ταινία είναι ομολογουμένως κυρίως δραματική καθώς ξετυλίγει σε βάθος τις ζωές και τους χαρακτήρες...
Προσωπικά τη βρήκα χαριτωμένη. Δεν είναι η κωμωδία που θα πέσεις κάτω από τα γέλια, αλλά διαθέτει ένα κωμικό και πρωτότυπο σενάριο. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γαλλικό χιούμορ έτσι όπως αποδίδεται, υπάρχει ωστόσο μια περιττή χρήση των ρατσιστικών διαλόγων μεταξύ των διαφόρων φυλών. Εκτός από τον κύριο ρόλο του ατυχή πατέρα, που υποδύεται εξαιρετικά ο Κριστιάν Κλαβιέ, πρέπει να πω...
Ναυμαχία (2012)
Η Ναυμαχία ή αλλιώς, όταν ο κινηματόγραφος παύει να είναι τέχνη και γίνεται παιχνίδι. Να πούμε για το ταλέντο της Ριάνα; Να πούμε για τον καπετάνιο Λίαμ Νίσον; Για το σενάριο; Ως μοναδική πρωτοτυπία - ίσως άστοχη - είναι η μεταφορά του ομώνυμου παιχνιδιού στη μεγάλη οθόνη , την οποία δε μπορούμε να χειροκροτήσουμε. Τα γραφικά είναι καλά για το 2010, αλλά τίποτα άλλο. Ακόμα μια ταινία...