Η ταινία ξεκινά καλά, με ένα θέμα όχι πρωτότυπο, αλλά ίσως το πρώτο στον ευρύτερο ελληνικό κινηματογράφο. Η ιστορία συνηθισμένη (όπως στο Επίθεση στη Γουόλ Στριτ) με μια κατάσταση ομηρίας και τέλος μάλλον προβλέψιμο και ατυχές. Η ατμόσφαιρα είναι καλή και οι προσδοκίες του τηλεθεατή είναι πολλές, αλλά κρατάν λίγο. Η εμφάνιση της αστυνομίας σηματοδοτεί για μένα το ουσιαστικό τέλος...
Μια ταινια που μπορει να μην σου φαινεται δυνατη σε σεναριο αλλα παρα πολυ δυνατη σε μηνυματα ,συναισθηματα Μια ταινια διδαχης του τροπου ζωης που πρεπει να εχουμε μεταξυ μας αλλα και μεταξυ εμας και του ΘΕΟΥ ΜΑΣ.Ε να μεγαλο μπραβο σε ολους και ενα δυνατο ευχαριστω για τα τοσα δυνατα συναισθηματα που μου χαρισαν μεσα απο την ταινια τους ΠΕΝΤΕ ΑΣΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΕΙΝΑΙ
Η Τελευταία Παράσταση (2012)
Μία από τις απολαύσεις εδώ είναι να δούμε τους γνωστούς και προικισμένους ηθοποιούς να σχηματίζουν ένα δικό τους σύνολο. Ο Philip Seymour Hoffman, ο Christopher Walken και η Catherine Keener ενώνονται με ένα νεότερο πρόσωπο, τον Mark Ivanir, ως μέλη του Κουαρτέτου Stuff Fugue, μιας παγκοσμίως γνωστής ορχήστρας στο Μανχάταν. Ο Walken είναι ο Peter Mitchell, ο τσελίστας, ο οποίος...