Και να ο νικητής των νεανικών ταινιών για το 2012, μια 20-κάτι μουσικο-χορευτική ταινία γύρω από αντίπαλες ομάδες κοριτσιών a cappella που εξελίσεται στο κολέγιο Barden. Αν και προφανώς κινείται στα αμερικανικά πρότυπα τέτοιων ταινιών το καστ κερδίζει το κοινό καθώς τα κορίτσια ως επί το πλείστον, είναι αληθινά αστεία, περίεργα, αυθεντικά και συναρπαστικά. Η μουσική και ο χορός...
Παλιά και κλασική με δύο μεγάλα για τότε ονόματα, τον Mel Gibson και την Helen Hunt. Ο ορισμός της ρομαντική κομεντί για μεγάλους με τις αναμενόμενες ανατροπές και έρωτες του αμερικανικού ελαφρού κινηματογράφου. Οι πολλές κλισέ σκηνές και το προβλέψιμο από το πρώτο 10λεπτο happy ending, μας κάνουν να νομίζουμε οτι την έχουμε ξαναδεί. Ωστόσο, πρόκειται για μια χαριτωμένη, χαζοχαρούμενη...
Ο Τυχοδιώκτης του Παρισιού (2018)
Ο σκηνοθέτης Jean-Francois Richet μας παρουσιάζει το βίαιο και τρελό πορτρέτο του Eugene Francois Vidocq, του διαβόητου εγκληματία που μετατράπηκε σε περίφημο ντετέκτιβ, οικοδομώντας τα θεμέλια της σύγχρονης εγκληματολογίας και εμπνέοντας συγγραφείς όπως ο Honore de Balzac και Edgar Allen Poe. Για την ταινία τώρα, ο Richet καταλήγει να μετατρέπει μια πιθανότατα επιτυχημένη ιστορία...