Ο Ταραντίνο με έμπνευση σε αμφισβήτηση αυτή μια φορά, μας μεταφέρει 150 χρόνια πριν, σε ένα απομονωμένο καταφύγιο όπου οχτώ χαρακτήρες αποδεκατίζονται μεταξύ τους, γεμίζοντας με το γνωστό κόκκινο χρώμα τις οθόνες μας (λιγότερο ωστόσο από τον μέσο όρο του!) και προσφέροντας στον Ennio Morricone το Όσκαρ για τη μουσική της ταινίας. Ο Σάμιουελ Λ. Τζάκσον πρωταγωνιστεί αν και λόγω της...
Μόνο που οι γενναίοι δεν τα πήγαν και πολύ καλά στο box office και δεν έλαβαν πάρα πολύ καλή κριτική για τη σεζόν που κυκλοφόρησε η ταινία, οπότε αποδείχθηκε ότι δεν είχε μεγάλη επιτυχία στις δύο αυτές κατηγορίες. Ένα άλλο μειονέκτημα, είναι οτι τα πάντα βυθίζονται τόσο πολύ στη βαθιά αμερικάνικη κουλτούρα - πράγμα που δεν είναι τόσο κακό για τους Αμερικάνους, όμως για τους υπόλοιπους...
7 Ευχές (2000)
Ο Fraser μας έχει συνηθίσει σε τέτοιου είδους ελαφρές χαζοκωμωδίες. Σε αυτήν εδώ πρωταγωνιστεί σε ένα πολύ παλιό και χιλιοπαιγμένο σενάριο, αυτό στο οποιο πουλάει την ψυχή του στο διάβολο. Χαριτωμένη και εύπεπτη η ταινία, μας βοηθάει να περάσουμε ευχάριστα τη μιάμιση ώρα που διαρκεί. Πανέμορφη η Ελίζαμπεθ Χάρλεϊ (αυτή και η Κίρα Νάιτλι νομίζω ότι είναι οι πιο όμορφες ηθοποιοί του...