Με το πλεόνασμα μετα-αποκαλυπτικών ταινιών που υπάρχει στον σημερινό κινηματογράφο, ο Δρόμος κάνει αυτό που πολύ λίγες ταινίες σε οποιοδήποτε είδος φαίνονται ικανές να κάνουν. Εδώ πρόκειται για μια ταινία που με τη δική της διορατικότητα αποτυπώνει τον ρεαλισμό της φρίκης ενός ολοκαυτώματος, συνδυάζοντας το απόλυτα χειρότερο δυνατό μέλλον με τα πιο βαθιά όμορφα ανθρώπινα χαρακτηριστικά...
Για μένα ήταν μία ταινία που περιέγραφε πολύ γλαφυρά τις αγριότητες των ναζί και τις αντιλήψεις τους για την ευγονία, τον εκ γερμανισμό περιοχών που θεωρούσαν δικές τους...χωρίς να παρουσιάζει αγριότητες κτλ. Πολύ καλές οι ερμηνείες, έντονες οι συναισθηματικές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως η φιλία, ό έρωτας, η αντίσταση, η επιβίωση , ή οργή... Για μένα είναι πολύ ρεαλιστική...
Metal Lords (2022)
Όποιος έγραψε το σενάριο δεν καταλαβαίνει περί τίνος πρόκειται το Heavy Metal γιατί σίγουρα δεν είναι για κακομαθημένα πλουσιόπαιδα που ζουν στα προάστια έχουν ό,τι θα ήθελαν ποτέ τους σε μια ασημένια πιατέλα, συμπεριλαμβανομένων νέων ακριβών αυτοκινήτων και δωμάτια γεμάτα ολοκαίνουργια όργανα και εξοπλισμό. Οι δύο «πρωταγωνιστές» δεν είναι καν πραγματικά φίλοι, καθώς το ένα παιδί...