Εδώ μιλάμε για μία κλασσική κωμωδία του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου που όσες φορές και να τη δεις, πάντα είναι το ίδιο ευχάριστη και διασκεδαστική όπως την πρώτη φορά! Αξέχαστες ερμηνείες, αξέχαστες ατάκες, αξέχαστο το σπίτι του κυρίου Πετροχείλου και αξέχαστη η μουσική του Γιώργου Κατσαρού. Είναι τόσο κρίμα να βλέπουμε τέτοιες αξιόλογες ταινίες που γυρίστηκαν 50 χρόνια...
Σίγουρα πρόκειται για μια σπουδαία ταινία και τα 4 Όσκαρ το αποδεικνύουν. Θα μπορούσαμε να πούμε οτι σπάνια βλέπουμε τόσα πολλά και μεγάλα ονόματα σε μια ταινία, αλλά την εποχή που κυκλοφόρησε, τα δυνατά ονόματα ήταν οι παλιότεροι τότε ηθοποιοί, δηλαδή ο Τζακ Νίκολσον, ο Μάρτιν Σιν και ο Άλεκ Μπάλντουιν. Οι υπόλοιποι (Ματ Ντέιμον, Λεονάρντο ΝτιΚάπριο, Μαρκ Γουόλμπεργκ, Βέρα Φαρμίγκα)...
Αρπακτικά Πτηνά και η Φαντασμαγορική Χειραφέτηση της Χάρλει Κουίν (2020)
Η Margot Robbie είναι αρκετά καλή ως Harley Quinn, ωστόσο, ακόμη και με αυτό, η ταινία είναι ένα βήμα πριν από το απόλυτα κακό. Η πλοκή είναι αδιάφορη, ο διάλογος είναι φρικτός, οι χαρακτήρες εκτός από τον Harley Quinn είναι άνευ σημασίας και βασικά οι παραγωγοί αδιαφορούν για τους οπαδούς των κόμικς. Υπήρχαν λίγες αστείες σκηνές και μερικές καλές σκηνές μάχης, αλλά αυτό δεν αλλάζει...