Η δεύτερη σημαντικότερη συνεισφορά του Μεξικού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών του 2012 είναι μια ασυνήθιστα καλή δήλωση του Μεξικού κατά του εκφοβισμού με έναν πειραματικό τρόπο, σε σκηνοθεσία του Michel Franco. Μπορεί να υποστηρίξετε ότι οι καταστάσεις που εξελίσονται εδώ φτάνουν στο άκρο αλλά ο κινηματογράφος έχει την ικανότητα να χρησιμοποιεί αυτό το μαγικό εργαλείο μόνο...
Παρόλο που είναι ακόμα μια χολυγουντιανή ληστεία με ομήρους στα πρότυπα της Σκυλίσιας Μέρας, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε οτι είναι καλοφτιαγμένη, με έξυπνο σενάριο και φυσικά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τις παρουσίες των Ντάνζελ Ουάσινγκτον και Κλάιβ Όουεν και τη σκηνοθεσία του Σπάικ Λι που μας κάνει να προσπαθούμε να μαντέψουμε τι τελικά συμβαίνει σε όλη τη διάρκειά της ταινίας....
Ναυμαχία (2012)
Η Ναυμαχία ή αλλιώς, όταν ο κινηματόγραφος παύει να είναι τέχνη και γίνεται παιχνίδι. Να πούμε για το ταλέντο της Ριάνα; Να πούμε για τον καπετάνιο Λίαμ Νίσον; Για το σενάριο; Ως μοναδική πρωτοτυπία - ίσως άστοχη - είναι η μεταφορά του ομώνυμου παιχνιδιού στη μεγάλη οθόνη , την οποία δε μπορούμε να χειροκροτήσουμε. Τα γραφικά είναι καλά για το 2010, αλλά τίποτα άλλο. Ακόμα μια ταινία...