Έχοντας δει το τρέιλερ, ξεκίνησα να βλέπω αυτήν την ταινία επειδή ήμουν σε διάθεση για κωμωδία. Υποθέτω ότι στο τρέιλερ ήταν όλες οι αστείες σκηνές. Ωστόσο, η ταινία αποδείχθηκε μια από τις πιο συγκινητικές και ευαίσθητες ταινίες που έχω δει εδώ και αρκετό καιρό. Η Πέτρα του Σκανδάλου θα μπορούσε να είναι σχεδόν η οικογένεια οποιουδήποτε και ειδικά η δική μου. Οι αστείες σκηνές...
Προφανώς ο τίτλος παραπέμπει στο γνωστό σύνδρομο της Στοκχόλμης όπου τα θύματα απαγωγών αναπτύσσουν κάποια συμπάθεια προς τους απαγωγείς τους. Δεν μπορώ να πω ότι η ταινία ήταν κακή αλλά είχε κάποια λογικά κενά και κυρίως το ερώτημα πως δεν βρήκε κάποιο τρόπο η Τερέζα πάλμερ να διαφύγει από το σπίτι στο οποίο ήταν περιορισμένη, καθώς και το όχι τόσο ξεκάθαρο τέλος του απαγωγέα....
The Town (2010)
Πάντα αιχμαλωτίζομαι από την ιδέα της εξύμνησης κάποιου που η ζωή του περιστρέφεται γύρω από τους θανάτους άλλων, του οποίου η «απασχόληση» είναι να κλέβει από αυτούς που δεν έχουν λόγο σε τίποτα. Αυτό που εννοώ είναι ότι ο ήρωάς μας δεν είναι εκεί για να αποδώσει δικαιοσύνη ή ακόμα και για κάποιο μεγάλο σκοπό, είναι απλά ένας μικροαπατεώνας που τυγχάνει να είναι πιο συνηθισμένος...