Ακόμα μία ταινία επιβίωσης στα χιόνια. Ο πρωταγωνιστής μας μετά από ένα αεροπορικό ατύχημα βρίσκεται μόνος στο παγωμένο τοπίο της αρκτικής. Όχι για πολύ όμως, καθώς στην περιπέτεια του σύντομα θα προστεθεί και ακόμα ένας χαρακτήρας. Χωρίς κάποια ιδιαίτερη πρωτοτυπία ή έκπληξη στο σενάριο, η ταινία καταφέρνει να μας κρατήσει σε εγρήγορση μέχρι το τέλος, ένα τέλος που λίγο-πολύ όλοι...
Ένα πρωτότυπο όνομα ταινίας, ένα ενδιαφέρον καστ ηθοποιών, και μια χημεία μεταξύ των τελευταίων, που δημιουργούν μια πραγματικά αξιόλογη προσπάθεια... Στα υπέρ της ταινίας η έμμετρη χρήση συναισθηματισμων. Ταινία κοινωνική, συνάμα κωμική, δρόμου, μα κυρίως υλικό για κοινωνικό προβληματισμό... Όλα τα χαρισματικα παιδιά, είναι παιδιά που έχουν δικαίωμα στο όνειρο... Μέσα από την προσοχή...
Τσέρνομπιλ (2019)
Θυμάμαι καλά τη δεκαετία του 1980 και μπορώ να πω ότι οι συγγραφείς αυτής της ταινίας έκαναν μια τεράστια δουλειά για να δείξουν κάθε λεπτομέρεια του στο πως έμοιαζε ο κόσμος στην εποχή της Σοβιετικής ένωσης. Τα τηλέφωνα, τα ρούχα, τα μαλλιά, το ραγισμένο χρώμα στα περβάζια των παραθύρων, ακόμη και το τζάμι της πόρτας είναι παρόμοιο με αυτό που θυμάμαι. Αλλά το πιο σημαντικό πράγμα...