Πολύ καλό σενάριο και σκηνοθεσία. Μακριά από τις συμβάσεις και τις ευκολίες του εμπορικού κινηματογράφου και την πολιτική ορθότητα και νωθρότητα των φεστιβαλικών ταινιών. Ένα επίτευγμα από τον ελληνικό κινηματογράφο με μία ταινία που είναι ελληνική και παγκόσμια μαζί. Σπάνιο διαμάντι, που είναι δύσκολο να το κατατάξεις σε κάποιο είδος. Περιπέτεια και ποίηση και ταινία περιπλάνηση...
Ενώ βρήκα το "Η Διαδοχή" τρομακτικό - μια ταινία που έχει πολλά κοινά με αυτή εδώ - θα δίσταζα να περιγράψω το Μεσοκαλόκαιρο ως τέτοιο. Έχει κι αυτό το μερίδιό της σε μια φρικτή ιστορία, αλλά η πιο γήινη φύση της επικεντρώνεται στον τρόμο και τα συναισθήματα του ανθρώπου. Είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές και καταθλιπτικές ταινίες τρόμου που έχω δει εδώ και πολύ καιρό. Το ξεκίνημα...
Θηλυκή Εταιρεία (1999)
Sex και ίντριγκες παντού κάνουν το σενάριο ανύπαρκτο και τη θέαση εύκολη για τους εύκολους και αβάσταχτη για τους δύσκολους. Στο συνηθισμένο μοτίβο των ελληνικών ταινιών αυτού του τύπου, η ταινία δεν έχει τίποτα να προσφέρει πέρα από την αναγνωρισιμότητα (πλέον) των πρωταγωνιστών και ελάχιστες παροδικές στιγμές χιούμορ. Είναι δύσκολο να το δεις, ακόμα και τη πρώτη φορά