Η ταινία ξεκινά καλά, με ένα θέμα όχι πρωτότυπο, αλλά ίσως το πρώτο στον ευρύτερο ελληνικό κινηματογράφο. Η ιστορία συνηθισμένη (όπως στο Επίθεση στη Γουόλ Στριτ) με μια κατάσταση ομηρίας και τέλος μάλλον προβλέψιμο και ατυχές. Η ατμόσφαιρα είναι καλή και οι προσδοκίες του τηλεθεατή είναι πολλές, αλλά κρατάν λίγο. Η εμφάνιση της αστυνομίας σηματοδοτεί για μένα το ουσιαστικό τέλος...
Μια γυναίκα - μια κανονική, ελαφρώς δυσαρεστημένη γυναίκα - πηγαίνει στην παραλία. Πηγαίνει για να κολυμπήσει και από το πουθενά, παγιδεύεται από μια παράξενη αίσθηση. Επιστρέφει στην ακτή, αγκαλιάζει τον γιο της, τρώει ένα αχλάδι και στη συνέχεια μαχαιρώνει έναν άνδρα μέχρι θανάτου. Αυτή η σκηνή του τρέιλερ, που είναι και η βάση όλη της σειράς (αλλά και το δόλωμα), είναι αρκετή...
Οι Τελευταίες Μέρες του Καλοκαιριού (2013)
Καλή. Καλή η Κέιτ Γουίνσλετ, καλός ο Μπρόλιν, συγκινητική η ιστορία και πολύ ρομαντική μπορώ να πω, ρεαλιστικό το τέλος επίσης. "Κλειστό" το σενάριο, διαδραματίζεται το μεγαλύτερο μέρος του μέσα σ ένα σπίτι, και βασίζεται στο ερωτικό παιχνίδι μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών. Η Γουίνσλετ προσπαθήσει να ισορροπήσει τους ρόλους μητέρα-γυναίκα, ο Μπρόλιν να ισορροπήσει το "καλό παιδί"-κατάδικος....