Μια χαριτωμένη ιστορία ενός σύγχρονου σούπερ ήρωα, που από μέθυσος και καταστροφικός, γίνεται ο κλασικός αγαπημένος από τον κόσμο ήρωας. Η ταινία ξεκινά καλά (όσο καλά μπορεί να ξεκινά μια ταινία που ο σούπερ ήρωας είναι ο Γουίλ Σμιθ), αλλά κάπου στη μέση, όταν αποδεικνύεται ότι και η Σαρλίζ Θέρον είναι αντίστοιχα του ίδιου είδους σούπερ ηρωίδα με τον Χάνκοκ, τα πράγματα μπερδεύουν...
Πρόκειται για ένα θρίλερ που χτίζεται πολύ αργά. Πραγματικά αργό, τόσο αργό, που κάποιοι θα βαρεθούν. Και κάποιοι δεν θα φτάσουν ούτε στο τέλος. Προφανώς είναι θέμα γούστου. Ακόμη και το τέλος είναι χαμηλών τόνων και δεν θα ικανοποιήσει όλους, αν και είναι ένας έξυπνος τρόπος να τελειώσει μια ταινία, που πραγματικά με άφησε με το στόμα ανοιχτό! Ο Μάρτιν Σκορσέζε μπορεί να μας έχει...
Το Νησί του Φόβου (2015)
Λοιπον, η ταινία δεν μου αρεσε καθόλου! Δεν θελω να γίνω κακος αλλά αρχικά ας ξεκινήσουμε από τον κάμερα μαν..φίλε επιληψία έχεις ; Δεύτερον, η σκηνοθεσία απαίσια από την μια σκηνή στην άλλη χωρίς νοημα. Τρίτον, περίμενα 2 ωρες μέχρι να αποκτήσει λιγο νοημα (τελικά δεν απέκτησε ποτε)