Από τις ταινίες που δε χρειάστηκε κανείς να σκεφτεί το σενάριο. Διασκευή της πραγματικής τραγωδίας μιας ομάδας ορειβατών που επιχείρησαν - και μερικοί από αυτούς - κατάφεραν να ανεβούν στο Έβερεστ το 1996. Δεδομένου του γεγονότος οτι οκτώ από αυτούς δεν επέζησαν και οτι οι ορειβατικές ομάδες ήταν διασκορπισμένες, δεν υπάρχουν αξιόπιστες μαρτυρίες για τη τύχη όλων, οπότε υποθέτουμε...
Λοιπον, η ταινία δεν μου αρεσε καθόλου! Δεν θελω να γίνω κακος αλλά αρχικά ας ξεκινήσουμε από τον κάμερα μαν..φίλε επιληψία έχεις ; Δεύτερον, η σκηνοθεσία απαίσια από την μια σκηνή στην άλλη χωρίς νοημα. Τρίτον, περίμενα 2 ωρες μέχρι να αποκτήσει λιγο νοημα (τελικά δεν απέκτησε ποτε)
Στο Βαθύ Γαλάζιο (2017)
Ξεκίνησα να βλέπω την ταινία με μεγάλες ελπίδες. Δεν υπάρχουν αρκετά ρομαντικά δράματα πια και μου άρεσε που περιγράφηκε ως «μια ιστορία στοιχειωμένης αγάπης». Λοιπόν ... ήταν σαν μια απογοητευτική ιστορία αγάπης για μένα. Χωρίς να κάνω spoilers, η μορφή αυτής της ταινίας περνά μεταξύ του ρομαντικού παρελθόντος και του τρέχοντος χωρισμού των δύο κύριων χαρακτήρων που απεικονίζονται...