Είναι κρίμα να βλέπουμε ταινίες να έχουν ως κύριο άξονα τα social media, σαν να μας είναι κάτι μακρινό η απρόσιτο ή σαν να είναι ο μόνος τρόπος για να φτάσει το σενάριο τη πλοκή εκεί που θέλει. Η ταινία είχε τις προδιαγραφές, την ατμόσφαιρα, τους ηθοποιούς, τους διαλόγους και τη μουσική για να μας δώσει κάτι ξεχωριστό. Και πράγματι τα πρώτα 20 λεπτά έδιναν την αίσθηση ότι θα δούμε...
Το Sense8, από μόνο του, είναι ακριβώς αυτό που θα περίμενε κανείς από τα έργα του Wachowskis όπως το Matrix ή το Cloud Atlas: μια φιλοσοφική ματιά στο πώς συνδέονται τα ανθρώπινα όντα και τι συνεπάγονται οι ανθρώπινες συνδέσεις. Στην περίπτωση του Sense8, αυτές οι συνδέσεις είναι τηλεπαθητικής φύσης, με οκτώ άτομα από όλο τον κόσμο να μπορούν να αισθάνονται και να βιώνουν τη ζωή...
Αττίλας, ο Κατακτητής (2001)
Το Χόλιγουντ κατακρεουργώντας την ιστορία μας παρουσιάζει ακόμα μια φορά τον ατάλαντο Τζεράρντ Μπάτλερ στον ρόλο ενός ιστορικού ήρωα, αυτή τη φορά ως τον Ούνο βασιλιά του 5ου αιώνα μ.Χ. Καμία αληθοφάνεια σε όλα τα επίπεδα, από τα κοστούμια μέχρι τους διαλόγους. Εντάξει, μια ακόμα παραγωγή για το Box Office, αλλά γιατί τον Τζεράρντ Μπάτλερ;;; Γιατί;;;