Δεν τα κατάφερε ο Τιμ Μπάρτον σ αυτή την επανέκδοση της πρωτότυπης ταινίας του '60 καθώς υστερεί και από την original αλλά και κατά πολύ από τις μεταγενέστερες όπως Η Εξέγερση και Η Αυγή. Το σενάριο μοιάζει λίγο αδέξιο και η σκηνοθεσία φτωχή ακόμα κι αν λάβουμε υπόψη το γεγονός οτι γυρίστηκε 18 χρόνια πριν. Το ίδιο ισχύει και για τον Μαρκ Γουόλμπεργκ που στα νιάτα του δε "γεμίζει"...
Είδα τα τρέιλερ για τη ταινία και σκέφτηκα ότι φαινόταν αστεία. Μου ο αρέσει και ο Stiller, οπότε είπα να δώσω μια ευκαιρία. Τι λάθος! Δεν είναι η κωμωδία που έδειχναν τα τρέιλερ, δείχνουν τα καλύτερα κομμάτια και όταν ήρθε η ώρα ολόκληρης της ταινίας, φάνηκε τόσο επίπεδη. Προσπάθησε να είναι μια έξυπνη μαύρη κωμωδία, ίσως στα χνάρια του Γούντι Άλεν, αλλά δεν είχε το ύφος, την πολυπλοκότητα...
Φόνος στο Λευκό Οίκο (1997)
Έλεος πια με αυτές τις κακογραμμένες ταινίες δράσης του Γουέσλει Σνάιπς, ο οποίος έχει γίνει πάμπλουτος με τα χαμηλά στάνταρτνς του μέσου αμερικανού θεατή. Και πόσες φορές πια πρέπει να μας απασχολήσει η ζωή ενός αμερικανού προέδρου κάτω από τη σκέπη του Λευκού Οίκου; Προτιμήστε κάτι άλλο by far