Είχα πολλές προσδοκίες από αυτήν την ταινία, αλλά απογοητεύτηκα λίγο όταν την είδα. Νόμιζα ότι θα ήταν ένα αριστούργημα, αλλά δεν μου φάνηκε έτσι. Το πιο σημαντικό πράγμα για αυτήν την ιστορία είναι οι χαρακτήρες και το πρόβλημα είναι ότι οι ερμηνείες, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι αρκετά δυνατές. Δεν εννοώ ότι ο Μάγιερς και η Γιόχανσον είναι κακοί ηθοποιοί, αλλά νομίζω ότι ίσως...
Η αλήθεια είναι ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στα γραφικά, τα οποία είναι πολύ αληθοφανή. Εκτός ίσως από τη σκηνή του Τζόνσον και της γυναίκας του μέσα στο φουσκωτό στο πλημμυρισμένο Σαν Φρανσίσκο, όπου φαίνεται η ένθεση των χαρακτήρων στη σκηνή. Εκτός από αυτό, δεν υπάρχει κινηματογραφικά τίποτα άλλο να προσέξουμε, καθώς σενάριο, πλοκή, ηθοποιία είναι παντελώς αδιάφορα
Ραούφ (2016)
ο μικρος ραουφ ψαχνει να αγορασει ενα ροζ μαντηλι για να το χαρισει στη ζανα που αγαπουσε ομως δεν το βρηκε .οταν ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ η ζανα οραουφ γεμισε το φερετρο με ροζ λουλουδια....ετσι τελειωσε το ΡΟΖ.καλο ταξιδι ραουφ και ζανα μαζι με ΡΟΖ.........ΙΣΩΣ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ ΚΟΣΜΟ ΒΡΕΙ ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΡΑΟΥΦ.....