Το Μέσα στον Κυκλώνα δεν ήταν μια ταινία για την οποία περίμενα πολλά. Ήθελα απλώς να διασκεδάσω βλέποντας τεράστιους ανεμοστρόβιλους να καταστρέφουν τα πάντα στο πέρασμά τους. Και αυτό είναι που πήρα ως επί το πλείστον σε αυτή την ταινία. Τα πρώτα 15 λεπτά αυτής της ταινίας ήταν πραγματικά άσχημα, ο διάλογος ήταν φρικτός, οι χαρακτήρες ήταν ενοχλητικοί και η πλοκή ήταν εντελώς...
Ξεκινάω λοιπόν το ζάπινγκ χθες στην τηλεόραση από το Star. Μαχητές των δρόμων 5 λέει και λέω να ρίξω μία ματιά. Κυριολεκτικά στο πρώτο λεπτό της ταινίας ένα λεωφορείο πέφτει πάνω σε ένα συμβατικό αυτοκίνητο και αντί να διαλυθεί το αυτοκίνητο, ντελαπάρει το λεωφορείο και κάνει και καμιά δεκαριά σβούρες. Σοβαρολογείτε;;; Επόμενη στάση ΣΚΑΪ, έχει οι Άγγελοι Του Τσάρλι: Δράση πέρα...
Το Δίλημμα (2011)
Ξεκίνησα να βλέπω την ταινία με τις χαμηλότερες προσδοκίες. Ποτέ δεν ήμουν οπαδός του Vince Vaughn -κυρίως λόγω της πολυλογίας του - και ήξερα ότι οι κριτικές δεν θα ήταν θετικές.. Ωστόσο, αν και δεν είναι μια ταινία που θα πέσετε κάτω από τα γέλια, παρέχει κάποιες καλές στιγμές και έχει επίσης μια αξιοπρεπή ιστορία να πει. Η ιστορία είναι απλή, αλλά σε κάνει να αναρωτιέσαι ......