Ο Vadim Perelman επαναφέρει τη χαρά να βλέπουμε ταινίες στο σαλόνι μας. Μετά από το παλιό αλλά υπέροχο «Σπίτι από άμμο και ομίχλη», επέστρεψε ξανά με ένα ακόμη αριστούργημα. Η σκηνοθεσία, η ηθοποιία και η αφήγηση είναι στο υψηλότερο σημείο του σύγχρονου ποιοτικού κινηματογράφου. Προφανώς απολαμβάνει να κάνει ταινίες για τους Πέρσες και την πλούσια και όμορφη γλώσσα και τον πολιτισμό...
Μεγάλα ονόματα σε ένα προσφιλές θέμα σε μια ταινία που αποτυγχάνει να διατηρήσει τη σοβαρότητα που της αρμόζει. Έχοντας ήδη καλύψει όλες τις πτυχές του πολέμου, το Χόλιγουντ θεώρησε πως η ανάκτηση των κλεμένων από τους Ναζί έργων τέχνης, θα μπορούσε να γίνει το θέμα μιας ακόμα παραγωγής. Το κωμικό στοιχείο της ταινίας σαμποτάρει κάθε ίχνος αγωνίας και δράσης, προσφέροντας μια πολύ...
Στο Όνομα της Φυλής (2012)
Για μένα ήταν μία ταινία που περιέγραφε πολύ γλαφυρά τις αγριότητες των ναζί και τις αντιλήψεις τους για την ευγονία, τον εκ γερμανισμό περιοχών που θεωρούσαν δικές τους...χωρίς να παρουσιάζει αγριότητες κτλ. Πολύ καλές οι ερμηνείες, έντονες οι συναισθηματικές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως η φιλία, ό έρωτας, η αντίσταση, η επιβίωση , ή οργή... Για μένα είναι πολύ ρεαλιστική...