Η αλήθεια είναι ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στα γραφικά, τα οποία είναι πολύ αληθοφανή. Εκτός ίσως από τη σκηνή του Τζόνσον και της γυναίκας του μέσα στο φουσκωτό στο πλημμυρισμένο Σαν Φρανσίσκο, όπου φαίνεται η ένθεση των χαρακτήρων στη σκηνή. Εκτός από αυτό, δεν υπάρχει κινηματογραφικά τίποτα άλλο να προσέξουμε, καθώς σενάριο, πλοκή, ηθοποιία είναι παντελώς αδιάφορα
Δεν μπορώ να θυμηθώ πόσες φορές έχω δει αυτήν την ταινία, αλλά πρέπει να είναι περισσότερες από δέκα, ωστόσο ποτέ δεν τη βαριέμαι, δεν χάνει ποτέ τον αισθησιασμό της και τη βρίσκω ακόμα έντονη, παρόλο που θυμάμαι τους περισσότερους διαλόγους σε κάθε σκηνή . Όσο περισσότερο παρακολουθείτε μια πολύ καλή ταινία, τόσο περισσότερο μεγαλείο ανακαλύπτετε σε αυτήν. Αυτό που πραγματικά με...
Κωδικός Μέρκιουρι (1998)
Γουίλις και Μπάλντουιν (αν και στα "μεγάλα" τους" για την εποχή) σε γνωστούς ρόλους και η πρώτη πρωταγωνιστική συμμετοχή του τότε πιτσιρικά Miko Hughes, του οποίου η καριέρα μόνο λαμπερή δεν αποδείχθηκε μέχρι σήμερα. Το χιλιοπαιγμένο - ήδη από τότε (1998) - σενάριο του "πρώην πράκτορα" του FBI ή της CIA δε πείθει κανέναν και όλοι γνωρίζουν την εξέλιξη και το τέλος. Με λίγα λόγια,...