Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια διασκευή του σεναρίου της πρωτότυπης και ομώνυμης ταινίας του 1974. Ο Νίκολας Κέιτζ με πολύ μαλλί ακόμα, δεν μπορεί να πει καν πειστικά τις ατάκες του και η σκηνική του παρουσία ταιριάζει περισσότερο σε αυτή ενός κομπάρσου παρά πρωταγωνιστή. Όπως για παράδειγμα συμβαίνει χαρακτηριστικά στη σκηνή έξω από εστιατόριο που δούλευε η μητέρα του, όπου συζητά...
Ο Μάκης Παπαδημητρίου είναι πολύ καλός εδώ και ομολογουμένως του πάει ο ρόλος (και φυσιογνωμικά) αυτός. Άλλωστε, αυτός κρατά την ταινία μόνος του στα χέρια του, οι υπόλοιποι είναι απλά κομπάρσοι. Η ιστορία είναι πολύ ενδιαφέρουσα, όσο και το τέλος (πράγμα σπάνιο, αλλά ποιός δεν θα θελε να μάθει τι απέγιναν οι δύο πρωταγωνιστές) αλλά υπάρχουν υπερβολές. Υπάρχει πολύ γυμνό (άχρηστο)...
Μετά τον Γιανγκ (2021)
Είναι όλοι εκτός από το κοριτσάκι ρομπότ; Ο Colin Farrell και η Jodie Turner-Smith έχουν μηδενική χημεία ή στοιχεία ουσιαστικής σχέσης. Δεν φαίνονται σαν γονείς. Φαίνονται σαν ρομπότ φροντιστές, όπως στο Raised by Wolves. Τα στοιχεία Sci-Fi είναι... χαζά. Όπως η εντελώς άσκοπη σκηνή του Farrell που προσπαθεί να μαντέψει τη σωστή σειρά λέξεων εντολής σε μια τεχνητή νοημοσύνη σε έναν...