Θυμάμαι καλά τη δεκαετία του 1980 και μπορώ να πω ότι οι συγγραφείς αυτής της ταινίας έκαναν μια τεράστια δουλειά για να δείξουν κάθε λεπτομέρεια του στο πως έμοιαζε ο κόσμος στην εποχή της Σοβιετικής ένωσης. Τα τηλέφωνα, τα ρούχα, τα μαλλιά, το ραγισμένο χρώμα στα περβάζια των παραθύρων, ακόμη και το τζάμι της πόρτας είναι παρόμοιο με αυτό που θυμάμαι. Αλλά το πιο σημαντικό πράγμα...
Απο τις καλυτερες "ησυχες" ταινιες με πραγματικα νοηματα και εξαιρετικες ερμηνειες. Αναδεικνυει ανθρωπινες καταστασεις με διεισδυτικο ματι και αψογο ψυχολογικο προφιλ των χαρακτηρων... Ο Ρικαρντο Νταριν αναντικαταστατος... Η Μοραν σε ρολο που αναδεικνυει τα "κυβικα" της... Ολοι οι ηθοποιοι - συμπεριλαμβανομενων των κομπαρσων- αψογοι... Ανθρωπιστικα, πολιτικα, ατομικα νοηματα στην...
Ο Δικηγόρος του Διαβόλου (1997)
Είδα αυτήν την ταινία το '97 στο θέατρο. Παιζόταν μόλις μια εβδομάδα μετά τον Τιτανικό του Κάμερον. Θυμάμαι τα πλήθη που έτρεχαν να δουν τον Τιτανικό και μία σχεδόν άδεια αίθουσα όταν έπαιζε αυτή η ταινία. Αφού την είδα, σκέφτηκα πόσο ανισόρροπη είναι αυτή η δημιουργική πρωτοτυπία έναντι των μεγάλων blockbusters. Αργότερα κατάλαβα ότι τα blockbusters είναι για τις μάζες και ενδιαφέρουσες...