Κλασική περίπτωση φθίνουσας πορείας ενός sequel. Όχι πως το πρώτο Hangover ήταν τίποτα ιδιαίτερο (ακόμα μια ιστορία ενός τρελού bachelor), αλλά τέλος πάντων μέσα στη τρέλα του είχε μια πρωτοτυπία. Δύο χρόνια αργότερα βγήκε το Hangover 2 με σαφώς μικρότερη επιτυχία και δύο χρόνια αργότερα αυτό εδώ, το οποίο πάτωσε. Και δεν εννοώ στις εισπράξεις, γιατί εκεί πήγε σχετικά καλά (αυτό...
Το London Fields φαίνεται να είχε πολλές δυνατότητες. Η πλοκή είναι αρχικά πολύ ενδιαφέρουσα και η ατμόσφαιρα είναι σκοτεινή και αισθησιακή, κάπως neo noirish. Με το ύφος και το σκηνικό των Άγγλων γκάνγκστερ, αρχικά μοιάζει με μια διασταύρωση ταινίας του Γκάι Ρίτσι και ενός graphic novel του Frank Miller. Ωστόσο, η πραγματικότητα αποκαλύπτεται μετά από λίγο. Η πλοκή γίνεται τυχαία...
Ο Κανόνας της Σιωπής (2012)
Αν και συνειδητοποίησα ότι η ταινία βασίζεται σε ένα μυθιστόρημα και είναι εντελώς φανταστική, η πρώτη μου ελπίδα όταν αποφάσισα να τη παρακολουθήσω ήταν ότι θα μπορούσα παρόλα αυτά να μάθω κάτι για το Weather Underground. Είμαι αρκετά εξοικειωμένος με την ιστορία των ΗΠΑ, αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι το μόνο που ήξερα για την ομάδα ήταν ότι ήταν μια βίαιη αντι-Βιετνάμ ομάδα, οπότε...