Πρόκειται για ένα θρίλερ που χτίζεται πολύ αργά. Πραγματικά αργό, τόσο αργό, που κάποιοι θα βαρεθούν. Και κάποιοι δεν θα φτάσουν ούτε στο τέλος. Προφανώς είναι θέμα γούστου. Ακόμη και το τέλος είναι χαμηλών τόνων και δεν θα ικανοποιήσει όλους, αν και είναι ένας έξυπνος τρόπος να τελειώσει μια ταινία, που πραγματικά με άφησε με το στόμα ανοιχτό! Ο Μάρτιν Σκορσέζε μπορεί να μας έχει...
Προφανώς ο τίτλος παραπέμπει στο γνωστό σύνδρομο της Στοκχόλμης όπου τα θύματα απαγωγών αναπτύσσουν κάποια συμπάθεια προς τους απαγωγείς τους. Δεν μπορώ να πω ότι η ταινία ήταν κακή αλλά είχε κάποια λογικά κενά και κυρίως το ερώτημα πως δεν βρήκε κάποιο τρόπο η Τερέζα πάλμερ να διαφύγει από το σπίτι στο οποίο ήταν περιορισμένη, καθώς και το όχι τόσο ξεκάθαρο τέλος του απαγωγέα....
Το Καλοκαίρι του Έρωτά μου (2015)
Μια νεαρή γυναίκα από τη Λιθουανία μαθαίνει για την θεραπευτική δύναμη της αγάπης στο "The Summer of Sangaile", μια ταινία που τελικά είναι τόσο ρηχή όσο ο τίτλος της. Είναι πρωτίστως μια βιτρίνα για το άψογο μάτι της σκηνοθέτιδας Alanté Kavaïté για εντυπωσιακές συνθέσεις και την ικανότητα της να μεταμορφώσει απλές τοποθεσίες σε σχεδόν μαγικές. Το σενάριο της ωστόσο, μένει σε αυτές...