Επτά χρόνια μετά την επιτυχία της ταινίας Μικρά Αθώα Ψέμματα (Les Petits Mouchoirs) έρχεται η πολυαναμενόμενη συνέχεια και φαίνεται οτι άξιζε τον κόπο να περιμένουμε. Η επιτυχία της δεν είναι στην μάλλον προβλέψιμη πλοκή της, αλλά στη χημεία στην οθόνη, στους χαρακτήρες στους οποίους αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας και τους φίλους μας και την εκπληκτική ζεστή ατμόσφαιρα που κάνει κάποιον...
Δυνατό θέμα, πολλαπλά ζητήματα, χλωμή κινηματογραφική απόδοση που δεν πείθει.. Δεν με συγκίνησε αναλογικά με τα θέματα που διαπραγματευετσι.. Οι πολλοί και "πολύς" αστέρες με μη πειστικές ερμηνείες.. Και μια χτυπητή σεναριακή αδυναμία που τινάζει στον αέρα όλο το σκηνικό που έστησε ο Μπρ. Πητ ως εισαγγελεας: το "άλλοθι" για το οποίο ψευδομαρτηρησε ο παπα- Νίρο, δεν το είχαν επικαλεστει...
Η Ψυχή και το Σώμα (2017)
Ποιος θα πίστευε ότι οι σκηνές δύο ελαφιών, που κινούνται αργά μέσα από ένα χιονισμένο δάσος, θα μπορούσαν να είναι τόσο σημαντικές; Εκτός από τα όμορφα πλάνα της φύσης, υπάρχει ένα ιδιαίτερο νόημα σε αυτές, όταν αποδεικνύεται ότι και οι δύο πρωταγωνιστές ονειρεύονται οτι είναι ελάφια. Αυτή είναι η μαγεία του κινηματογράφου: να δίνει στις εικόνες ένα βαθύτερο συναισθηματικό νόημα...