Είδα την ταινία λίγο πριν τα μεσάνυχτα στο θέατρο, με πολύ λίγο κόσμο... προφανώς, το στυλ της ταινίας δεν είναι το γνωστό εμπορικό, που τρέχουν όλοι σαν τα πρόβατα... Τέλος πάντων, η ταινία έχει νόημα, έχει βάθος και απόκριση στον θεατή και από εκείνη την ημέρα νιώθω τα συναισθήματα της ταινίας ανεξάρτητα από τα διάφορά της προβλήματα, τα οποία συνοψίζονται στο βάθος των αγώνων...
Το "Ο Κυνηγημένος" είναι ένα καθαρό και μάλλον εμπνευσμένο παράδειγμα αστυνομικών ταινιών τύπου "one-on-one". Όπως και στα "Ο Φυγάς" και "Στα Ίχνη του Φυγά" στα οποία επίσης πρωταγωνιστούσε ο Tommy Lee Jones, πρόκειται για ένα ανθρωποκυνηγητό καθόλη τη διάρκεια της ταινίας. Βλέποντάς την, νόμιζα ότι ήξερα τι να περιμένω, αλλά δεν περίμενα πώς ο William Friedkin θα με εξέπληττε με...
Ο Δρόμος (2009)
Με το πλεόνασμα μετα-αποκαλυπτικών ταινιών που υπάρχει στον σημερινό κινηματογράφο, ο Δρόμος κάνει αυτό που πολύ λίγες ταινίες σε οποιοδήποτε είδος φαίνονται ικανές να κάνουν. Εδώ πρόκειται για μια ταινία που με τη δική της διορατικότητα αποτυπώνει τον ρεαλισμό της φρίκης ενός ολοκαυτώματος, συνδυάζοντας το απόλυτα χειρότερο δυνατό μέλλον με τα πιο βαθιά όμορφα ανθρώπινα χαρακτηριστικά...