Η ιστορία μου φάνηκε πολύ όμορφη και ταυτόχρονα μελαγχολική. Θα δώσω τη δική μου σύνοψη, σε περίπτωση που κάποιος θελήσει να μάθει περισσότερα: Σε μια μικρή ρωσική πόλη, η Lera (Anastasiya Krasovskaya) αγωνίζεται να διατηρήσει μια ευτυχισμένη ζωή. Ο εν διαστάσει πατέρας της (Darius Gumauskas) είναι καταχρηστικός αλκοολικός και η μητέρα της Lera (Γιούλια Μαρτσένκο) βασίζεται σε αυτήν...
Πάντα αιχμαλωτίζομαι από την ιδέα της εξύμνησης κάποιου που η ζωή του περιστρέφεται γύρω από τους θανάτους άλλων, του οποίου η «απασχόληση» είναι να κλέβει από αυτούς που δεν έχουν λόγο σε τίποτα. Αυτό που εννοώ είναι ότι ο ήρωάς μας δεν είναι εκεί για να αποδώσει δικαιοσύνη ή ακόμα και για κάποιο μεγάλο σκοπό, είναι απλά ένας μικροαπατεώνας που τυγχάνει να είναι πιο συνηθισμένος...
Αναρχία (2014)
Πολύ κακό για το τίποτα. Αναμφισβήτητα πολλά μεγάλα ονόματα στο καστ κι αυτός είναι ίσως ο μόνος λόγος να δεις τη ταινία. Ο Ίθαν Χοκ ποτέ δε μου γέμιζε το μάτι, αλλά αυτό είναι προσωπικό. Ο Εντ Χάρις σε ρόλο που ξεφεύγει από τα στάνταρτ του. Η "Βασίλισσα" Γιόβοβιτς πανέμορφη ακόμα και στα 40 της ίσως μένει το μόνο αξιοθέατο σε αυτή τη ταινία