Σίγουρα πρόκειται για μια σπουδαία ταινία και τα 4 Όσκαρ το αποδεικνύουν. Θα μπορούσαμε να πούμε οτι σπάνια βλέπουμε τόσα πολλά και μεγάλα ονόματα σε μια ταινία, αλλά την εποχή που κυκλοφόρησε, τα δυνατά ονόματα ήταν οι παλιότεροι τότε ηθοποιοί, δηλαδή ο Τζακ Νίκολσον, ο Μάρτιν Σιν και ο Άλεκ Μπάλντουιν. Οι υπόλοιποι (Ματ Ντέιμον, Λεονάρντο ΝτιΚάπριο, Μαρκ Γουόλμπεργκ, Βέρα Φαρμίγκα)...
Σαν σενάριο εύστοχο. Σαν σκηνοθεσία εξίσου εύστοχη. Σαν πλοκή αρκετά αργή και πολύπλοκη δίχως να υπάρχει κρυφό νόημα κτλ. Θα προτιμούσα μια ηθοποιό με πιο τρομακτική όψη. Και άντρες ηθοποιούς που να ξεχωρίζω ποιος είναι ποιος. Μου βάλατε όλους τους ξανθούς με μούσια, δεν καταλάβαιναμε ποιος είναι ποιος. Κατά τα άλλα, ναι, είχε ωραία νοήματα, αλλά θα μπορούσαν να είχαν παρουσιαστεί...
Ο Τυχοδιώκτης του Παρισιού (2018)
Ο σκηνοθέτης Jean-Francois Richet μας παρουσιάζει το βίαιο και τρελό πορτρέτο του Eugene Francois Vidocq, του διαβόητου εγκληματία που μετατράπηκε σε περίφημο ντετέκτιβ, οικοδομώντας τα θεμέλια της σύγχρονης εγκληματολογίας και εμπνέοντας συγγραφείς όπως ο Honore de Balzac και Edgar Allen Poe. Για την ταινία τώρα, ο Richet καταλήγει να μετατρέπει μια πιθανότατα επιτυχημένη ιστορία...