Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...
Δύο γείτονες, μια γυναίκα και ένας άνδρας,δημιουργούν έναν ισχυρό δεσμό αφού και οι δύο υποπτεύονται εξωσυζυγικές δραστηριότητες των συζύγων τους. Ωστόσο, συμφωνούν να διατηρήσουν τον δεσμό τους πλατωνικό για να μην διαπράξουν παρόμοια λάθη. Ανεξάρτητα από το ποιες άλλες ιδιότητες έχει αυτή η ταινία, αυτό που ξεχωρίζει περισσότερο είναι το πώς υπάρχει τόσο πλούσιο χρώμα. Ναι, υποτίθεται...
Αττίλας, ο Κατακτητής (2001)
Το Χόλιγουντ κατακρεουργώντας την ιστορία μας παρουσιάζει ακόμα μια φορά τον ατάλαντο Τζεράρντ Μπάτλερ στον ρόλο ενός ιστορικού ήρωα, αυτή τη φορά ως τον Ούνο βασιλιά του 5ου αιώνα μ.Χ. Καμία αληθοφάνεια σε όλα τα επίπεδα, από τα κοστούμια μέχρι τους διαλόγους. Εντάξει, μια ακόμα παραγωγή για το Box Office, αλλά γιατί τον Τζεράρντ Μπάτλερ;;; Γιατί;;;