Ο φτωχός παλιός καλός Al Pacino έχει περάσει την εποχή που μεσουρανούσε και ο Karl Urban δεν πάει παρακάτω. Η υποκριτική ήταν οριακά αποδεκτή, η ιστορία ήταν πεζή, χωρίς αγωνία και όχι πολύ έξυπνη αν και προσπάθησε τόσο σκληρά να είναι ... ω, και το τέλος - εδώ τι να πούμε - αλλά ο σκηνοθέτης έχει προφανώς αυταπάτες μεγαλοπρέπειας αν νομίζει ότι θα υπάρξει ένα Το Παιχνίδι του Δολοφόνου...
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ,ΚΑΘΗΛΩΤΙΚΗ,ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ,ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΒΓΑΖΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΥΣΚΟΛΑ,ΤΟ ΠΟΣΟ ΠΙΣΩ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΠΑΕΙ Ο ΠΕΡΙΓΥΡΟΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ,ΝΑ ΣΕ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΔΕΣΜΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΣΕ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ "ΠΕΤΑΞΕΙΣ" ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΒΓΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΣΠΗ.ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ...
Εκτός Νόμου και Χρόνου (2011)
Πιθανότατα είναι η πιο αστεία ταινία που έχω δει εδώ και πολύ καιρό. Έχει όλα τα βασικά συστατικά μιας παραδοσιακής βαρετής αστυνομικής κωμωδίας: Ένας λευκός ιρλανδός αστυνομικός συνεργάζεται με έναν αφροαμερικανό αστυνομικό, ναρκωτικά, δολοφονίες, διαφθορά και ούτω καθεξής, αλλά ο σκηνοθέτης JM McDonagh μεταφέρει το είδος σε ένα νέο επίπεδο. Από την αρχή μέχρι το τέλος, κάθε σκηνή...