Αδιάφορη όπως και οι πρωταγωνιστές της για ένα τόσο σοβαρό θέμα. Μην περιμένετε να δείτε αληθοφανείς σκηνές καταστροφής όπως θα περίμενε κανείς σε μια ταινία με θέμα την 11/9, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας είναι γυρισμένο στον χώρο που εγκλωβίστηκαν οι παραπάνω αστυνομικοί ή στα σπίτια των συγγενών τους. Καμία αγωνία, καμία πλοκή, κανένα δράμα, καμία ερμηνεία, κανένα οπτικό...
Από την αρχή της ταινίας καταλαβαίνεις ότι ο ερχομός του πρώην στρατιώτη στο σπίτι της οικογένειας θα έχει άσχημη κατάληξη. Ακόμα και ο πιο άπειρος θεατής θα πέσει μέσα στις περισσότερες προβλέψεις καθώς εύκολα μαντεύεις πώς θα εξελιχθεί κάθε κατάσταση, για να μην πω κάθε σκηνή της ταινίας. Ωστόσο έχουμε δει πολύ χειρότερες εκτελέσεις παρόμοιων σεναρίων και ομολογουμένως ο dan stevens...
Μακρινός Ορίζοντας (1992)
Λοιπόν θα σας πω την άποψη μου ως 17αρης που την έβλεπε πρώτη φορά. Η αρχη ήταν κάπως περίεργη και δεν σε έπειθε για πολλά. Όταν όμως πήγαν στην Βοστόνη υπήρχε τόση ένταση που οριακά δεν ήθελες να χάσεις ούτε δευτερόλεπτο. Επίσης με ενόχλησε λίγο το γεγονοσ οτι το happy end ήρθε πολύ αργά (τελευταιο λεπτο) και κόπηκε αρκετά απότομα. Θα προτιμούσα να είχε αλλά 3 λεπτά και να έδειχνε...