Άλλο ένα σκανδιναβικό νουάρ από τη Δανία, τη χώρα των Lego. Όπως και με τα Lego, η σειρά παίρνει δομικά στοιχεία από δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες σειρές εγκλήματος από όλο τον κόσμο και τα χρησιμοποιεί για να δημιουργήσει... τίποτα καινούργιο. Όλοι οι γνωστοί τύποι είναι εκεί σαν φιγούρες από χαρτόνι χωρίς βάθος, απίθανα πράγματα συμβαίνουν σε εντελώς ακατόρθωτα χρονικά πλαίσια και...
Σε ένα μετα-αποκαλυπτικό τοπίο, ένας πατέρας με τον γιό του προσπαθούν να επιβιώσουν. Εξαιρετικά σκηνοθετημένη, μια δραματική ιστορία επικεντρωμένη στη σχέση των δύο πρωταγωνιστών σε ένα απόλυτα εχθρικό περιβάλλον, με κάποιες απαραίτητες σκηνές σκληρής βίας, κρατά σε επαγρύπνηση τον θεατή και συγκινεί με τη τραγικότητά της. Να τη δείτε, το προτείνω ανεπιφύλακτα
Μετά τη Λουτσία (2012)
Η δεύτερη σημαντικότερη συνεισφορά του Μεξικού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών του 2012 είναι μια ασυνήθιστα καλή δήλωση του Μεξικού κατά του εκφοβισμού με έναν πειραματικό τρόπο, σε σκηνοθεσία του Michel Franco. Μπορεί να υποστηρίξετε ότι οι καταστάσεις που εξελίσονται εδώ φτάνουν στο άκρο αλλά ο κινηματογράφος έχει την ικανότητα να χρησιμοποιεί αυτό το μαγικό εργαλείο μόνο...