Το London Fields φαίνεται να είχε πολλές δυνατότητες. Η πλοκή είναι αρχικά πολύ ενδιαφέρουσα και η ατμόσφαιρα είναι σκοτεινή και αισθησιακή, κάπως neo noirish. Με το ύφος και το σκηνικό των Άγγλων γκάνγκστερ, αρχικά μοιάζει με μια διασταύρωση ταινίας του Γκάι Ρίτσι και ενός graphic novel του Frank Miller. Ωστόσο, η πραγματικότητα αποκαλύπτεται μετά από λίγο. Η πλοκή γίνεται τυχαία...
Ο Μάκης Παπαδημητρίου είναι πολύ καλός εδώ και ομολογουμένως του πάει ο ρόλος (και φυσιογνωμικά) αυτός. Άλλωστε, αυτός κρατά την ταινία μόνος του στα χέρια του, οι υπόλοιποι είναι απλά κομπάρσοι. Η ιστορία είναι πολύ ενδιαφέρουσα, όσο και το τέλος (πράγμα σπάνιο, αλλά ποιός δεν θα θελε να μάθει τι απέγιναν οι δύο πρωταγωνιστές) αλλά υπάρχουν υπερβολές. Υπάρχει πολύ γυμνό (άχρηστο)...
Η Ζωή του Ντέιβιντ Γκέιλ (2003)
Είναι ο Ντέιβιντ Γκέιλ θύμα πλεκτάνης; Μήπως είναι ένα ακόμα θύμα μιας γρήγορης δικαστικής απόφασης; Είναι η εκτέλεσή του άδικη όπως και άλλες στο παρελθόν; Ή κάτι άλλο; Λοιπόν, είναι όλα αυτά, αλλά κυρίως είναι κάτι άλλο, το οποίο καλό είναι να μην σας αποκαλύψω για να έχετε λόγο να δείτε τη ταινία. Ταινία που πρέπει να δείτε προσεκτικά, καθώς εξελίσσεται σε διαφορετικές χρονικές...